آیا یک نشانگر جدید خون می تواند به پیش بینی خطر آلزایمر کمک کند؟

یک مطالعه جدید نشان می دهد که آستروسیت ها ، نوعی سلول مغزی ، برای اتصال آمیلوئید β با مراحل اولیه آسیب شناسی تاو مهم هستند. Karyna Bartashevich/Stocksy

• آستروسیت های واکنشی ، نوعی سلول مغزی ، می تواند به دانشمندان کمک کند تا درک کنند که چرا برخی از افراد مبتلا به شناخت سالم و رسوبات آمیلوئید β در مغز خود علائم دیگری از آلزایمر مانند پروتئین های تاو درهم و برهم ایجاد نمی کنند.
• یک مطالعه با بیش از 1000 شرکت کننده به نشانگرهای زیستی پرداخت و نشان داد که آمیلوئید-β تنها با افزایش سطح تاو در افرادی که علائم واکنش آستروسیت ها داشتند ، مرتبط است.
• این یافته ها حاکی از آن است که آستروسیت ها برای اتصال آمیلوئید β با مراحل اولیه آسیب شناسی تاو مهم هستند ، که می تواند نحوه تعریف بیماری آلزایمر اولیه را تغییر دهد.

تجمع پلاک های آمیلوئید و پروتئین های تاو درهم تنیده در مغز مدتهاست که علت اصلی در نظر گرفته شده استبیماری آلزایمر (AD).

توسعه دارو تمایل دارد تا بر هدف قرار دادن آمیلوئید و تاو متمرکز شود و از نقش احتمالی سایر فرآیندهای مغز مانند سیستم عصبی ایمنی غافل شود.

اکنون ، تحقیقات جدید از دانشکده پزشکی دانشگاه پیتسبورگ نشان می دهد که آستروسیت ها ، که سلول های مغزی به شکل ستاره هستند ، نقش مهمی در تعیین پیشرفت آلزایمر دارند.

منبعدر بافت مغز فراوان هستند. در کنار سلولهای گلیال دیگر ، سلولهای ایمنی مقیم مغز ، آستروسیت ها با تهیه مواد مغذی ، اکسیژن و محافظت در برابر عوامل بیماری زا ، از سلولهای عصبی پشتیبانی می کنند.

پیش از این نقش آستروسیت ها در ارتباطات عصبی نادیده گرفته شده بود زیرا سلولهای گلیال مانند نورون ها برق را انجام نمی دهند. اما مطالعه دانشگاه پیتسبورگ این مفهوم را به چالش می کشد و نقش اساسی آستروسیت ها در سلامت و بیماری مغز را روشن می کند.

این یافته ها اخیراً در منتشر شده استمنبع طبیعت دارویی.

تحقیقات قبلی نشان می دهد که اختلال در فرآیندهای مغز فراتر از بار آمیلوئید ، مانند افزایش التهاب مغز ، ممکن است نقش مهمی در شروع توالی پاتولوژیک مرگ عصبی داشته باشد که منجر به کاهش سریع شناختی آلزایمر می شود.

در این مطالعه جدید ، محققان آزمایش خون را بر روی 1000 شرکت کننده از سه مطالعه جداگانه شامل افراد مسن سالم و سالم با و بدون ساخت آمیلوئید انجام دادند.

آنها نمونه های خون را برای ارزیابی نشانگرهای زیستی واکنش آستروسیت ، به طور خاص پروتئین اسیدی فیبریلای گلیال (GFAP) ، در ترکیب با حضور تاو پاتولوژیک ، تجزیه و تحلیل کردند.

محققان دریافتند که فقط کسانی که هر دو بار آمیلوئید و نشانگر خون را نشان می دهند که نشان دهنده فعال سازی غیر طبیعی آستروسیت یا واکنش پذیری است ، احتمالاً در آینده آلزایمر علامت دار ایجاد می کنند.