منشأ بانداژ را می توان به مصر باستان ، یونان و رم ردیابی کرد. این تمدن ها از بانداژ برای درمان و زخم های باند استفاده می کنند و مناطق شکسته شده را برطرف می کنند. اصل یک بانداژ کنترل خونریزی ، رفع زخم برای تقویت ، محافظت از زخم ، جلوگیری از تهاجم باکتریها ، کاهش خطر عفونت و ایجاد پشتیبانی و تثبیت با استفاده از فشار است.
در قرون وسطی ، بانداژها در معالجه جراحات جنگی و مراقبت های روزانه پزشکی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفتند. در آغاز قرن نوزدهم ، با توسعه فناوری آسپتیک ، نقش بانداژ در رویه های جراحی به طور فزاینده ای اهمیت پیدا کرد و باند های گاز استریل شده شروع به استفاده کردند. از قرن بیستم ، با پیشرفت مداوم فناوری ، پیشرفت های قابل توجهی در مواد بانداژ و فرآیندهای تولید انجام شده است که منجر به ظهور مواد جدید مانند مواد پلیمری ، چسب های پزشکی و باند های الاستیک شده است که باعث شده باند در اصلاح ، محافظت ، فشرده سازی و متوقف کردن خونریزی مؤثرتر باشد.
انواع باند های Hongguan شامل باند های گاز ، باند الاستیک ، باند های خود چسبنده و غیره است. استفاده از این مواد جدید باعث می شود بانداژ سبک تر ، راحت تر باشد و دارای تثبیت و اثرات حفاظت بهتری باشد. علاوه بر این ، برخی از باند ها نیز با پمادهای ضد باکتریایی یا تقویت کننده های درمانی برای تسریع در بهبود زخم پوشانده شده اند.
زمان پست: فوریه 25-2025